Ik zie ik zie wat jij niet ziet en het is blauw

Hallo lieve lezers,

Nogmaals het is zo fijn om jullie reacties te lezen en dat alles goed gaat in Nederland. Soms heb ik even vertrouwde woorden nodig.

Hier gaat het dagelijkse leven vrolijk verder. Hoe snel ik hier eigenlijk een dagelijks leven heb opgebouwd. Ik ben nu zo vertrouwd met m'n werk, de familie waar ik woon en het leven daar om heen.

Toch zijn er meer dan geregeld momenten dat ik letterlijk met m'n ogen knipper van verbazing om gekke situaties en wat soms resulteerd in de slappe lach, ergernis of afschuw.

Een aantal voorbeelden:

Het afgelopen weekend ben ik met Eva en Liset naar de hoofdstad Kathmandu vertrokken om eens een gezellig avondje te "stappen". De meeste van jullie weten wel wat ik onder stappen versta: voornamelijk dansen en dansen tot voornamelijk in de vroege uurtjes. Heerlijk!
Nadat we eerst heerlijk hadden gegeten in een super westers restaurant (eerlijk, ik heb nog nooit zo'n heerlijke pizza gegeten, terwijl de mensen die ze maken er zelf nog nooit een gegeten hebben: alles voor de toerist) gingen we opzoek naar een bar waar dat "stappen" plaats zou kunnen vinden. Nou we kwamen van een koude bar uuhh kermis thuis. Hier in nepal doen ze het relaxed aan. Dat houdt in relaxede lounge barrretjes, live-muziek en alles sluit om ongeveer 23.00 's avonds. OKey uuh dat was dus even mijn verwachtingen bijstellen maar daar ben ik goed in geworden hier dus vanaf nu is Julie in haar relaxmodus geschakeld. Prima.

Ik was laatst een boekje aan het lezen in m'n kamer (heb nu al 6 boeken versleten want de familie kijkt alleen maar Hindie soaps, waar ik niets van begrijp) toen er opeens een kip m'n kamer binnen kwam wachelen (dan ze dat..?) met haar twee kuikens, Wahaha ik had het niet meer! Daar opeens drie kippetjes in m'n kamer op zoek naar kruimeltjes ofzo. Nu weet ik toevallig dat deze kippen elke dag door moeder lief van het dak worden gegooid (!) waarna ze beneden opzoek gaan naar voedsel om vervolgens aan het eind van de dag weer via de trap omhoog te trippelen (dat doen ze) en in hun hok te springen. Tamme kippen dus!! Wahaha maar het is echt geen gezicht. Moet je opeens op de trap plaats maken voor de kippen...

Ookal wat geblunderd:

Ik gebruik graag toiletpapier tijdens m'n bezoek aan het gat in de grond (tis zo'n frans hurk toilet). Hier zien ze dat als onhygienisch want je vast je niet met water. Zit wat in maar toch ben ik erg gehecht aan m'n papier. Nu was het in het begin geen probleem om m'n gebruikte papiertjes in het gat te gooien en dat vervolgens na te spoelen met water. Ging allemaal prima. Tot op een zekere avaond ik nogal last had van m'n darmen. Ik zal jullie de details besparen. Maar goed ik had dus veel achter gelaten in dat gat. Geen punt spoel alles lekker weg. Jullie raden het al: dat spoelde niet lekker weg, dat bleef gewoon staan. Shit, dubbel shit. En wat toen. Paniekerig dacht ik na: vader erbij halen? Of hopen dat het 's nachts zou zakken. Ik koos heel vermijdend voor het laatste. En de volgende ochtend was het inderdaad weg. Hoera!! Maar tijdens het ontbijt werd me toch heel vriendelijk maar dwingend verzocht om geeen wc.papier maar in de w.c. te gooien want anders zou de w.c. verstoppen. haha ik ben nog nooit zo rood geworden volgens mij. Hilarish. Nu staat er een prachtig emmertje in het w.c./washok waar ik m'n papiertjes kwijt kan. Aaah wat een. opluchting.
Nog zoiets; op zaterdag doe ik altijd een grote was op het dakterras. Alle kleding van die week wordt dan gewassen. Zo ook een nieuwe broek met een super mooie diep azuur blauwe kleur. Nu had ik zal een vermoeden dat die niet zo kleurvast was, na elke waterdruppel op die broek had ik een blauwe vlek op m'n been. Maar goed dat ding moest toch gewassen worden. (wassen: met een emmer water, zeep en schuurspons je kleding zo hard schrobben dat naast de vlekken ook de vezels uit je kleidng verdwijnen. Uiteindelijk hou je niets meer over)Dan maar apart. Ik heb nog nooit water zo snel en zo diep blauw zien worden, het leek wel of ik er een potje verf in had gegooid. Whaa daar gaat m;n mooie blauwe broek dacht ik!!!. Nou moest dat water ook ergens naar toe. De familie heeft vanaf het dakterras een afvoerbuis geplaatst die uitkomt op de straat. Binnen zeer korte tijd was de straat waarin de familie woont een zeer chemisch blauwe rivier rijker. Mensen die langs liepen, bleven letter staan om dit onnatuurlijke verschijnsel te aanschouwen waarna ze omhoog keken om te zien waar het vandaan kwam. Van mij dus! Toen kwam de heer den huizes thuis (een heel vriendelijke man, tegen mij dan) en zag de nieuwe rivier die ik prachtig voor hem had aangelegd. Hij keek naar de straat, toen omhoog naar mij en toen weer naar de straat. Dit was twee dagen na het w.c incident. Volgens mij neemt hij nooit meer westerlingen in huis......hahaha

OOw ik kan nog zoveel vertellen maar voor nu moet ik alweer stoppen. het is hier al donker geworden en m'n gastfamilie heeft het liever niet dat ik 's avonds over straat loop. Zijn erg bezorgd!! Geeft ergens wel een fijn gevoel. Maar goed dat houd in dat ik na m'n werk niet zoveel kan doen buitenshuis want het wordt hier al om 6 uur donker.

maar niet getreurd ik zal snel weer mailen!!!

Veel liefs aan iedereen,

Kus uit Nepal van Juul